De Roep van Lourdes
Het mystieke verhaal achter de Lourdesgrot in Katwijk aan de Maas
Aan de rand van het vredige dorp Katwijk aan de Maas, omringd door eeuwenoude bomen, ligt een bijzondere plek van devotie en bezinning: de Lourdesgrot. Wie het pad naar de grot volgt, merkt al snel een serene rust die over het gebied hangt. Voor sommigen is het slechts een kopie van de beroemde grot in Frankrijk, maar voor anderen is het veel meer. Het is een plek waar hoop, geloof en wonderen samenkomen.
Een droom of een roeping?
Het was het jaar 1887. Pastoor Joannes Suys, de eerste pastoor van de jonge parochie, had een diepe verering voor Onze Lieve Vrouw van Lourdes. Hij had verhalen gehoord van wonderbaarlijke genezingen en troostende verschijningen bij de grot in het verre Frankrijk. De gedachte dat alleen de welgestelden of sterke pelgrims deze plek konden bezoeken, liet hem niet los. Hoe kon hij zijn eigen gemeenschap, mensen die het zich niet konden veroorloven om zo’n lange reis te maken, de troost van Lourdes brengen?
Die vraag hield hem wekenlang bezig. En toen, op een kille lentenacht, had hij een droom die zijn leven zou veranderen. Hij bevond zich in een open veld, de mist hing laag over de grond. Voor hem verscheen een vrouw gehuld in licht, haar stem was zacht, maar helder. "Bouw een plek van troost, opdat allen Mij kunnen vinden."
Pastoor Suys werd wakker met een onverklaarbare warmte in zijn hart. Had hij werkelijk een roeping ontvangen, of was het slechts een droom? Maar het antwoord op die vraag deed er niet toe. Hij wist wat hem te doen stond.
Een heilige plek in eigen land
Met vastberadenheid begon hij aan zijn levenswerk. Hij liet zich adviseren door architect Hendriks uit Oss, die zelfs naar Frankrijk reisde om de grot van Lourdes met eigen ogen te zien. Met hulp van parochianen werd de grot steen voor steen opgebouwd, zorgvuldig nagebouwd naar het originele heiligdom. Op 14 mei 1888 werd de Lourdesgrot plechtig ingezegend, en al snel vonden de eerste gelovigen hun weg naar de heilige plek.
Voor velen werd de grot een toevluchtsoord, een plek waar verdriet werd verzacht en hoop weer opbloeide. Moeders kwamen er bidden voor hun zieke kinderen, jonge geliefden smeekten om een gezegend huwelijk, en eenzame zielen vonden er troost in het zachte kaarslicht.
Een erfenis van geloof
Vandaag de dag is de Lourdesgrot in Katwijk aan de Maas nog steeds een geliefde plek voor bezinning en gebed. Het processiepark rondom de grot werd hersteld, en pelgrims komen nog steeds om kaarsen te branden en even stil te staan in de hectiek van het leven.
Wie over het terrein loopt en de zachte bries langs de bomen hoort ruisen, kan zich misschien afvragen: was het echt een droom die pastoor Suys had, of was het een goddelijke roeping? Maar eigenlijk is het antwoord daarop niet belangrijk. Want het geloof dat hij in 1887 in steen heeft laten vastleggen, leeft voort in de harten van de mensen die de Lourdesgrot bezoeken.
En dat is misschien wel het grootste wonder van allemaal.
